„Kropla zazdrości, morze miłości” - Natalia Sońska.

Drogi Czytelniku...

Jakiś czas temu miałam ogromną przyjemność przeczytać pewną powieść pewnej zdolnej autorki, mianowicie „Kroplę zazdrości, morze miłości”, którą napisała Natalia Sońska.
Jest to już trzeci (MAM NADZIEJĘ, ŻE NIE OSTATNI) tom przygód Hani i Kingi.

Wspaniale było po raz kolejny przenieść się do świata zawsze dobrze zorganizowanej Hani, jej narzeczonego Wiktora, przeważnie roztrzepanej ale i bardzo odważnej Kingi, sympatycznej Miry, jej narzeczonego Marcela, Artura, Marka, Michała, Kamila, mamy Kingi - Haliny, babci Kingi - Janiny, Jacka, Olki, Oliwii, Mikołaja, Eweliny, Marty, Agnieszki i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, po książki wychodzące spod pióra Natalii sięgam już za każdym razem w ciemno. Tym razem nie było inaczej, tym bardziej, że miałam niedosyt po przeczytaniu pierwszych tomów historii. Nie zawiodłam się i tym razem. Autorka stanęła na wysokości zadania. Według mnie to najlepsza z trzech części przygód Hani i Kingi, zdecydowanie.

Po drugie, bohaterowie. Są jak zawsze świetnie wykreowani, interesujący, intrygujący i uzupełniają się wzajemnie. W Kindze, Hani, a nawet Mirze znalazłam cząstkę siebie. Każda znów mnie czymś zaskoczyła. Zastanawiałam się czy w jakiejś sytuacji postąpiłabym tak samo jak któraś z nich. Polubiłam je na nowo.
Szukałam, lecz nie znalazłam w powieści nikogo, kogo mogłabym nie polubić.

Po trzecie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że dla mnie to prawdziwy rollercoaster. Od pierwszej do ostatniej strony książka trzyma w napięciu. Intrygi, niewiadome, problemy, konflikty, szczere rozmowy i wiele, wiele innych.

Według mnie to idealna lekka lektura do poduszki.

Opowieść pokazuje, że nawet z pozoru najtwardsi potrzebują oparcia innych, bliskości, zrozumienia i czasami pomocy.

Książka praktycznie czyta się sama, bohaterowie płynnie przeprowadzają nas przez swoje pogmatwane życie, problemy, sukcesy, smutki i radości.

Natalio dziękuję za tę historię. Zostanie ze mną na dłużej. Wyryła się w moim sercu.

Ogólna ocena - 6/6. :)
POLECAM, POLECAM, POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

Komentarze

  1. Twoja recenzja to morze emocji! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Musisz przeczytać koniecznie. :)

      Dziękuję. :*

      Usuń
    2. Z swoich zbiorach mam chyba drugą część. Na pewno przeczytam! :)

      Usuń
    3. Polecam całość. Zacznij od "Garści pierników, szczypty miłości", potem "Mniej złości, więcej miłości". Wiele wątków masz powiązanych.

      Usuń
  2. Wiem, wiem. Mam zwyczaj czytać serie od samego początku. :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

„Cenny dług” - Marika Borula.

„Dziesięć poniżej zera” - Whitney Barbetti.

„Złote blizny” - Anna Dąbrowska.