Recenzje Emocjami Pisane

Drogi Czytelniku... Więzi rodzinne? Pewnie. Wypadek? Niestety... Amnezja? Będą. Problemy? Znajdą się. Nadzieja? Tak. Oczekiwania? Cóż... Strach? Tak. Między innymi właśnie to serwuje nam Augusta Docher w swojej książce pod tytułem „Wiele powodów, by wrócić”.  Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, standardowo odsyłam do lektury, książki oczywiście. Jest to drugi tom cyklu Najlepszy powód, by żyć. Wspaniale było po raz drugi przenieść się do świata Dominiki, jej rodziców - Karola i Edyty, Marcela, jego rodziców - Judyty i Tadka, jego brata Tomka, jego córeczki Amelki, Wiktorii, Szymona, Marty i innych. Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze. Już odpowiadam. Po pierwsze, bohaterowie. Znów są dobrze wykreowani, zróżnicowani i interesujący. Muszę przyznać, że nadal lubię Dominikę, Marcela, Tomka, pana Tadka, pana Karola, panią Edytę, małą Amelkę. To naprawdę mądrzy i pozytywni ludzie. Takimi mogłabym się otaczać. Niestety nie mogę

Z  okazji Świąt Wielkanocnych chciałabym wszystkim moim Czytelnikom życzyć: Świąt w zdrowiu, uciechy z wiosny i towarzystwa bliskich, dużo uśmiechu i życzliwości, powodzenia w odszukiwaniu prezentów, które pozostawił dla Was Zajączek, radości na co dzień, pogody ducha, smacznego jajka i mokrego Dyngusa. Życzy Iza. :)