„Wybierz mnie” - M.F. Mosquito.

Drogi Czytelniku...

Na wstępie chcę zaznaczyć, iż znajdziecie tu sceny erotyczne i wulgarne słownictwo, więc ta powieść skierowana jest głównie do pełnoletnich miłośników literatury.

Zdrada? Niestety.
Pewna głupota? Znajdzie się.
Emocje? Pewnie.

Zachłanność? Cóż...
Prawdziwa przyjaźń? Tak.
Pewne decyzje? Będą.
Oszustwa? Jasne.
Zranione serce? Niestety.
Między innymi właśnie to serwuje nam M.F. Mosquito w książce pod tytułem „Wybierz mnie”. 
Jaki osiągnęła efekt? By poznać odpowiedź na to pytanie, standardowo już, odsyłam do lektury, książki oczywiście.
Jest to drugi tom cyklu Oblicza miłości.

Wspaniale było przenieść się do świata Małgorzaty, Filipa, Stefana, Antka, Rafała, Huberta, Artura, Aleksandry, Marcela, Anny, Larry'ego, Sary, Mai, Daniela, Leny i innych.

Na pewno zastanawiacie się jakie są moje odczucia po lekturze.
Już odpowiadam.

Po pierwsze, bohaterowie. Po raz drugi są dobrze wykreowani, zróżnicowani i interesujący. Czy kogoś polubiłam? Niestety nikogo...
Szczególnie złe zdanie mam o Stefanie i Sarze. By nie zdradzić za wiele z fabuły nie napiszę dlaczego. Powiem tylko, że miałam ochotę ich... Dobra, już milczę.

Po drugie, fabuła. Nie chcę nikomu zdradzać tu szczegółów, jednak powiem, że to prawie rollercoaster, przynajmniej dla mnie. Akcja rozkręca się dość szybko. Później wcale nie jest spokojniej. Autorka serwuje nam emocje dużymi porcjami. Znów nie brakuje tu zaskakujących zwrotów akcji, wywoływania w nas skrajnych uczuć i problemów, którymi obarczone są na każdym kroku nasze persony.

Po trzecie, styl. Książka, tak jak wcześniejsza, napisana jest lekkim językiem, przystępnym dla każdego. To ułatwia i uprzyjemnia czytanie. Daję za to plusika.

Po czwarte, układ. Historię, tak jak poprzednio, poznajemy z dwóch perspektyw - jego i jej. Tym razem padło na Filipa i Małgorzatę. Jak zawsze dzięki temu zabiegowi możemy lepiej wczuć się w naszych bohaterów, nie umkną nam rzeczy i wątki, które nie byłyby dla nas dostępne gdyby historię 'opowiadała' tylko jedna osoba i nie byłaby świadkiem wszystkiego. Leci za to duży plus.

Powieść jest lekką lekturą do poduszki.

Opowieść pokazuje, że jeżeli ktoś oczekuje, że się dla niego zmienimy, bo coś mu się w nas nie podoba to powinniśmy kulturalnie pokazać tej personie drzwi i kazać odejść z naszego życia, choćby to było dla nas bolesne i bardzo trudne.

Książka praktycznie czyta się sama. Historia wciąga, sprawia, że chce się być częścią życia (chociaż naprawdę pokręconego) naszych bohaterów i nie opuszczać go aż do ostatniego zdania.

Autorce bardzo dziękuję za kolejną przygodę. Niecierpliwie czekam na ostatnią część tego cyklu. :)

Ogólna ocena - 5,5/6. :)
POLECAM, POLECAM, POLECAM.
Warto po nią sięgnąć.

Pozdrawiam, Iza.

ZA EGZEMPLARZ I MOŻLIWOŚĆ PRZECZYTANIA KSIĄŻKI DZIĘKUJĘ WYDAWNICTWU AMARE. :)